Zaburzenia nerwicowe u dzieci

Nerwica dotyka nie tylko dorosłych – z jej powodu cierpieć mogą również dzieci i niestety, ale zdaje się, że dzieje się tak coraz częściej. Jak rozpoznać, że problem dotyczy naszego malucha? Przede wszystkim należy bacznie obserwować członka rodziny. Choć duża część oznak zaburzeń nerwicowych u dzieci i dorosłych nie różni się między sobą, warto mieć świadomość, że niektóre z nich są charakterystyczne właśnie dla młodszych. Odpowiednia wiedza pozwoli w porę zorientować się, że możemy mieć do czynienia z nerwicą i prawdopodobnie pomoże zapobiec postępowi schorzeń psychicznych u dziecka.

Oznaki, które warto obserwować

Zaburzenia nerwicowe są silnie związane z odczuwanym lękiem, chociaż może on być różnorako okazywany. Najczęściej jest on reakcją na stres, z którym młody człowiek nie potrafi sobie samodzielnie poradzić. Przyczyny stanów lękowych mogą być różne. Najczęściej obserwacja zachowań dziecka i szczera rozmowa są w stanie pomóc w ich ustaleniu, mimo to jednak zdarza się, że okazują się niełatwe do odnalezienia i logicznego uzasadnienia. Ze względu na nasilenie i przedmiot lęku możemy wyróżnić kilka kategorii nerwic, a wśród nich:

• zaburzenie lękowe uogólnione – dziecko odczuwa lęk o stosunku niewielkim nasileniu. Często wiąże się to z uczuciem rozdrażnienia, bezsennością, trudnościami w skoncentrowaniu się na nauce. Przyczyny lęku mogą wynikać między innymi z codziennego stresu;
• zaburzenie paniczne – towarzyszą mu stany lękowe, w trakcie których dziecko może odczuwać duszności, kołatanie serca oraz inne dolegliwości o charakterze somatycznym. Ataki paniki są niespodziewane, a strach przed ich doświadczeniem zwykle bywa na tyle silny, że sam w sobie może stać się powodem powstawania napadów lęku;
• fobia – lęk związany z konkretnym przedmiotem, np. owadami lub podróżowaniem samochodem. Dziecko cierpiące na fobie stara się za wszelką cenę unikać czynników stresotwórczych, a w zetknięciu z nimi może reagować atakami paniki, płaczem, złością. Jedną z odmian fobii, których obecności u młodych osób zdecydowanie nie należy lekceważyć, stanowią fobie społeczne związane z lękiem przed poznawaniem nowych ludzi, trudnościami w utrzymywaniu kontaktów, a nawet skłonnością do całkowitego izolowania się;
• nerwica natręctw – może mieć różną postać – najczęściej dziecko boryka się z niechcianymi, natrętnymi myślami, które mogą zostać zatrzymane tylko poprzez wykonywanie określonych czynności. Zaburzenie to może znacznie utrudniać i destabilizować życie młodych osób – wielokrotnie powtarzane zachowania potrafią pochłaniać mnóstwo czasu.

Przyczyny nerwicy u dzieci

Jak zostało wspomniane w poprzednim akapicie, nerwica dziecięca może mieć różne przyczyny. Większość badaczy uważa, że istotną rolę w procesie kształtowania się zaburzeń o charakterze psychicznym w młodym wieku mogą grać czynniki środowiskowe oraz konkretne wydarzenia związane z silnym stresem, w tym zmiana szkoły, przeprowadzka, błędy wychowawcze, doświadczana w domu lub poza nim przemoc, brak wsparcia ze strony rodziny i bliskich, śmierć kogoś bliskiego lub inna trauma.

Jak pomóc dziecku?
Niestety nie obędzie się bez kontaktu z ekspertem w dziedzinie dziecięcych zaburzeń nerwicowych, który nie tylko otoczy dziecko odpowiednią opieką, ale także wesprze rodzinę malucha. To niezwykle istotne, aby bliscy byli obecni w procesie leczenia i zaoferowali choremu swą pomoc.wus