Objawy współuzależnienia u dzieci i młodzieży

Życie z osobą uzależnioną od alkoholu, narkotyków, czy hazardu nie jest łatwe. Nałóg niszczy i prowadzi do destabilizacji całej rodziny, mając szczególnie szkodliwy wpływ na wychowujące się w niej dzieci i młodzież. Nadużywanie środków psychoaktywnych, czy niektórych zachowań przez jednego lub obydwoje rodziców sprawia, że młodzi ludzie są niejako zmuszeni do poszukiwania sposobów, które pomogą im przetrwać tę trudną sytuację. Sprawdź, co to dokładnie jest współuzależnienie, jakie są jego objawy, a także, na czym polega terapia współuzależnienia.

Co to jest współuzależnienie?

Jeszcze do niedawna współuzależnienie było definiowane jako stan polegający na przystosowaniu się do problemowej sytuacji związanej z życiem pod jednym dachem z osobą uzależnioną od alkoholu, narkotyków, hazardu, czy innych szkodliwych zachowań. W połowie lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku Timmen L. Cermak wysnuł tezę, na której podstawie wyraźnie stwierdził, że współuzależnienie jest chorobą. Oznacza to, że tak samo, jak nałóg, stan ten powinien być leczony przy wykorzystaniu odpowiednich oddziaływań psychoterapeutycznych.

Pułapka współuzależnienia jest szczególnie niebezpieczna w przypadku dzieci i młodzieży, które wpadając w nią, przestają czuć się bezpieczne, ukrywają problem alkoholizmu, czy narkomanii przed innymi, a także są gotowe do poświęcenia się i zrezygnowania z wszelkich swoich dotychczasowych zainteresowań, pasji itp.

Jakie są objawy współuzależnienia od alkoholu?

Jak już wyżej podkreślono, współuzależnienie jest zaburzeniem i jednocześnie ceną, jaką muszą zapłacić dzieci, czy młodzież wychowujące się w rodzinie dysfunkcyjnej. Osoba współuzależniona od alkoholu to taka, u której mogą wystąpić następujące objawy:

• usilne koncentrowanie się na zachowaniach, uczuciach oraz myślach alkoholika,
• stany depresyjne i lękowe, będące konsekwencją niewyrażanej złości wobec pijącego lub pijących rodziców,
• nieustanne bycie w stanie pogotowia emocjonalnego, co stanowi rezultat przebywania w ciągłym stresie i niepokoju,
• chęć przejęcia kontroli nad życiem pijącego rodzica, która polega, chociażby na wylewaniu alkoholu znalezionego w domu,
• ukrywanie problemu alkoholowego przed innymi ludźmi, nauczycielami, psychologiem w szkole itp.

Jak się objawia współuzależnienie od narkotyków?

Zasadniczo współuzależnienie jest chorobą, która w większości przypadków wygląda bardzo podobnie. To przystosowanie do kłopotliwej sytuacji przejawia się ukrywaniem nałogu przed innymi, silną koncentracją wokół zachowań osoby uzależnionej, a także tłumieniem wszelkiego rodzaju negatywnych emocji w sobie. Warto jednak podkreślić, że szczególnie niebezpieczne w przypadku dzieci oraz młodzieży jest długotrwałe współuzależnienie od narkotyków, tak samo zresztą, jak od alkoholu, hazardu, czy innych szkodliwych zachowań.

Długookresowe współuzależnienie może wywoływać u młodych ludzi nie tylko zaburzenia regulacji procesów emocjonalnych, czy prowadzić do zachowań kompulsywnych, stanowiących próbę obrony przed nałogiem jednego z rodziców, doświadczanej agresji itp. Skutkiem trwającego latami współuzależnienia od narkotyków mogą też być konsekwencje psychologiczne, takie jak:

• nerwice i lęki,
• chaos emocjonalny,
• huśtawka nastrojów,
• napady paniki,
• myśli samobójcze.

Na czym polega i jak przebiega terapia współuzależnienia?

Zarówno dzieci, jak i młodzież dorastająca w rodzinie z problemem alkoholowym, czy narkotykowym, często nie ma wyboru, musząc trwać w warunkach tworzonych przez osoby dorosłe. Wydawać by się mogło, że są skazane na życie i dojrzewanie w systemie dysfunkcyjnym, ale na szczęście mogą szukać pomocy poza rodziną.

Nasz ośrodek stanowi idealne miejsce dla wszystkich, których interesuje terapia dla współuzależnionych od alkoholu, narkotyków, hazardu itp. Leczenie polega głównie na oddziaływaniu psychoterapeutycznym, które ma na celu uzdrowienie całego systemu rodzinnego. W trakcie psychoterapii młodzi ludzie mogą nie tylko zapoznać się z mechanizmami uzależnienia i współuzależnienia, ale także dowiedzieć się, jak sobie radzić z konsekwencjami płynącymi z przystosowania się do kłopotliwej sytuacji, jaką jest nałóg jednego lub obojga rodziców.