Syndrom DDA a rodzina

Dorastanie w domu, w którym rodzic lub rodzice borykają się z alkoholizmem, rzutuje na całe przyszłe życie młodego człowieka. Liczne doświadczenia z rodzinnego domu przekładają się w znacznym stopniu na to, jak przebiega dorosłe życie. DDA, czyli dorosłe dzieci alkoholików borykają się z problemami różnego typu. Jednych dotykają one bardziej, innych mniej.

Dorosłe dzieci alkoholików, czyli DDA, to osoby, które mają problem z odnalezieniem się w dorosłym życiu. Jest to konsekwencja pochodzenia z domu, w którym panowała choroba alkoholowa. Podkreślenia wymaga fakt, że uzależnienie nigdy nie dotyczy tak naprawdę tylko samego alkoholika, ale dopada także najbliższych członków jego rodziny – ofiarami są zazwyczaj właśnie dzieci.

Dzieci dorastające w domu, w którym obecna jest choroba alkoholowa, nie mają poczucia bezpieczeństwa, stabilizacji, akceptacji, brakuje im czułości. Typowa dla nich jest niska samoocena. Żyją w ciągłym stresie, trudno im bowiem przewidzieć, jak będzie wyglądał jutrzejszy dzień, a nawet najbliższe rodziny. Rodzic uzależniony od alkoholu bardzo często nie okazuje dziecku szacunku, lekceważy je, oszukuje, narusza jego godność, czasem obarcza nawet winą za istniejący problem alkoholowy.

Wpływ doświadczeń z przeszłości na obecne życie

Dorosłemu dziecku alkoholika trudno odnaleźć się w życiu, trudno odnaleźć życiową satysfakcję, szczęście. Nawiązywanie i budowanie wszelkich relacji, podejmowanie decyzji, zarówno w sferze osobistej, jak i społecznej, emocjonalnej, biologicznej odbywa się zawsze z uwzględnieniem ciężaru doświadczeń z okresu dzieciństwa. Co więcej, wpływ zdarzeń z przeszłości może skutkować problemami natury psychologicznej. U części dorosłych dzieci alkoholików stwierdza się zaburzenia osobowości, zaburzenia odżywiania, zaburzenia o charakterze psychosomatycznym, depresje, a nawet uzależnienia.

DDA a zakładanie własnej rodziny

Osoba z syndromem DDA może mieć trudności w zbudowaniu związku solidnego, opartego na bliskości, zaufaniu, przede wszystkim ze względu na nieumiejętność mówienia o własnych problemach i potrzebach, brak poczucia własnej wartości, zaniżoną samoocenę. Dlatego też wiele osób dotkniętych syndromem DDA nie podejmuje decyzji o zalegalizowaniu związku, dosyć często dochodzi także do rozwodów. Destrukcyjny okazuje się strach przed powieleniem schematu znanego z domu rodzinnego. Typowa dla osób z DDA jest skłonność do tworzenia związków z osobami, które szczególnie potrzebują pomocy i wsparcia.

Syndrom DDA a rodzicielstwo

Ponadto, dla wielu osób z syndromem DDA decyzja o posiadaniu dzieci jest bardzo trudna, część z nich nie decyduje się na posiadanie potomstwa. Oceniają oni życie przez pryzmat swoich doświadczeń i błędnie zakładają, że ich dzieci mogłyby cierpieć tak, jak oni, a ich życie mogłoby być równie trudne. Jeżeli dorosłe dziecko alkoholika jednak doczeka się potomstwa, często miewa problemy wychowawcze. Brak wzorców wyniesionych z domu rzutuje więc także na relacje z własnymi dziećmi.

Warto nadmienić, że dorosłe dziecko alkoholika często sprawia wrażenie osoby opanowanej, która doskonale radzi sobie w sytuacjach stresowych. To, co charakterystyczne dla DDA zwykle jest niewidoczne na pierwszy rzut oka.