Jak przekonać nastolatka z problemami do terapii?

Nazywamy je naszymi największymi skarbami, pociechami i szczęściem. Wychowujemy i pielęgnujemy najlepiej, jak tylko umiemy przez długie lata. A gdy dorastają, zaczyna im się wydawać, że są w stanie doskonale sobie poradzić bez naszej pomocy. Czy przez okres dojrzewania można przejść bez przeszkód? Jak zmotywować nastolatka do terapii w razie pojawienia się problemów? O tym więcej dowiesz się z poniższego artykułu.

Czym charakteryzuje się okres dojrzewania?

Dojrzewanie stanowi okres, kiedy młodemu człowiekowi fizjologia najbardziej daje się we znaki. W tym momencie życia następuje przede wszystkim gwałtowny wzrost produkcji hormonów, które mają wpływ na samopoczucie oraz zachowanie nastolatka. Rezultatem tego może być nadwrażliwość oraz wzmożone napięcie.
Dziewczyny w okresie dojrzewania mogą być bardziej skłonne do płaczu oraz emocjonalnie rozchwiane. U chłopców natomiast  zwiększa się poziom testosteronu, hormonu odpowiedzialnego za pojawienie się zachowań związanych ze skłonnością do walki, rywalizacji oraz wdawania się w bójki.

Kiedy iść z dzieckiem do psychologa?

O wizycie u psychoterapeuty warto pomyśleć zawsze w sytuacji, kiedy z dzieckiem dzieje się coś niedobrego, a my nie umiemy mu pomóc. Podjęcie takiej decyzji wcale nie musi oznaczać konieczności udawania się na długotrwałą, trwającą tygodniami czy miesiącami terapię. Niekiedy zdarza się tak, że specjalista jest w stanie udzielić pomocy młodemu człowiekowi już w trakcie jednego spotkania.

Jeśli jako rodzice dostrzeżemy, że nastolatek ma problem i będziemy gotowi pójść do psychoterapeuty, wówczas sam ten fakt może być pomocny dziecku w rozwiązaniu trudności. Decyzja jest oczywista, kiedy dorastający człowiek ma wyraźne symptomy nerwicowe, kiedy się moczy w nocy lub ma kłopoty zdrowotne niewyjaśnionego pochodzenia (dolegliwości żołądkowe, wysypki, dziwne alergie itp.).

Z dzieckiem należy iść do psychologa również w sytuacji, kiedy istnieje podejrzenie:

• Odurzania się narkotykami, alkoholem lub innymi środkami psychoaktywnymi,
• Depresji,
• Schizofrenii,
• Choroby dwubiegunowej afektywnej,
• Zaburzenia deficytu uwagi,
• Zespołu nadpobudliwości psychomotorycznej.
• Jak zmotywować nastolatka do leczenia?

Młodzi ludzie bardzo często czują się jako niezależne jednostki, dlatego nie zawsze chcą iść do psychoterapeuty. Na pewno trzeba im ułatwić kontakt ze specjalistą, nawet jeżeli przyznają, że go nie chcą. Zamiast proponować leczenie, warto spróbować zachęcić dorastającego człowieka do jednej wizyty, do skonsultowania problemu z osobą, która ma w tej dziedzinie odpowiednie doświadczenie i kwalifikacje.
Można też spróbować powołać się na przykład znajomej osoby z rodziny czy kręgu znajomych, której pomogło spotkanie z psychologiem. Najważniejsze w tym przypadku jest zachowanie konsekwencji oraz posługiwanie się prawdziwymi argumentami. Niezbędne jest też budowanie dialogu na linii nastolatek-dorosły, który będzie wspomagał rozwiązywanie problemu i budował bardziej partnerski poziom relacji z rodzicem.
Należy też pamiętać, że mimo największych wysiłków nie da się nikogo zmusić do podjęcia leczenia. Taką decyzję nastolatek musi podjąć zupełnie samodzielnie.