Jak pomóc nastolatkowi po powrocie do domu z odwyku?

Na terapii odwykowej nastolatek poznaje mechanizmy uzależnienia, wyraża stłumione uczucia i odnajduje w sobie nowy potencjał i sens życia bez uzależnienia. Powrót do domu, przyjaciół i znajomych, którzy często kojarzą się z czasem nałogu, na pewno nie jest łatwe. Choć po terapii nastolatek odczuwa poprawę samego życia, to pokusy i wspomnienia generują w nim dodatkowy stres i presję trzymania się oraz dobrego wypełniania nowych, obowiązujących zasad. Pozytywne efekty terapii można utrzymać, o ile sam uzależniony ma w sobie ogromną siłę woli. Nieocenionym wsparciem okazują się bliscy – rodzice oraz rodzeństwo. Do powstawania uzależnienia przyczynia się środowisko, w którym dana osoba przebywa, dlatego tak samo może ono w dużym stopniu pomóc w uwolnieniu się od nałogu.

Wspólne przestrzeganie zasad

Kluczową rolę w terapii po odwyku ogrywa przestrzeganie nowo przyjętych zasad. Każdy z członków najbliższej rodziny powinien nie tylko ich respektować, ale także zwracać uwagę na przestrzeganie lub nieprzestrzeganie ich przez inne osoby. Ważne, by pomóc nastolatkowi w nauce konsekwencji oraz odpowiedzialności. Przy ewentualnym niedopełnieniu obowiązku, przed osądzeniem należy spokojnie zapytać o powód nieprzestrzegania zasad. Tak samo, jak nie można nieustannie kontrolować, pouczać i przypominać nastolatkowi o zasadach, ponieważ może on się w efekcie zbuntować. Ważne jest również, by nie prawić kazań, ani wykładów, a co ważne – nie kłócić się. Z drugiej strony, miłość pomiędzy rodzicami a uzależnionym nastolatkiem, nie może istnieć bez dyscypliny, sprawiedliwości oraz współczucia.

Szacunek i bezpieczeństwo

Choć nastolatek od swoich rodziców jest o wiele młodszy oraz mniej doświadczony w niektórych kwestiach, to każdy powinien traktować się ze wzajemnym szacunkiem. Po odwyku człowiek zwiększa poczucie własnej wartości, jednak jest ono nadal tak delikatne, że w każdej chwili można je diametralnie zmniejszyć. Po odwyku liczy się to, by nastolatek czuł się bezpiecznie i miał nieustanne wsparcie w rodzinie.

Przejdźcie przez to razem

Wychodzenie z nałogu związane jest z leczeniem emocjonalnych słabości nie tylko samego uzależnionego, ale także całej rodziny. Pomocne okazują się wspólne terapie, spotkania z grupami wsparcia oraz sesje indywidualne. Osoba uwalniająca się od nałogu widząc, że rodzice lub cała rodzina wspólnie wybiera się na takie spotkania, rozmawia i podejmuje tę walkę, nie zostawiając jej samej, będzie odczuwać zarówno ogromną miłość i wsparcie, jak i większy dyskomfort, przyznając się do błędów czy odkrywać swoje słabości, nie tylko przed nieznajomymi, ale też przed najbliższymi osobami. We wspólnej walce liczy się umiejętność słuchania i akceptacji doświadczeń oraz empatycznego zrozumienia osoby uwalniającej się od nałogu. Trzeba pamiętać o tym, że każdy nastolatek, nawet ten, który nie jest uzależniony od używek, potrzebuje wsparcia, a nie osądów.