Objawy i leczenie abstynencyjnego zespołu alkoholowego u nastolatka

Alkohol jest najpowszechniejszym ze środków psychoaktywnych. Mimo prawnych obostrzeń coraz więcej młodych ludzi ma do niego dostęp. Z badań opublikowanych przez Centrum Informacji o Narkotykach i Narkomanii z 2015 roku wynika, że blisko 84% uczniów III klas gimnazjum i prawie 96% z II klas szkół ponadgimnazjalnych, spożywało kiedykolwiek alkohol. Niestety, coraz więcej młodych ludzi dotyka problem długotrwałego przyjmowania napojów alkoholowych.

Wpływ na nastolatka

Długotrwałe spożywanie dużych ilości napojów alkoholowych bywa bardzo niebezpieczne dla ludzi dorosłych, a co dopiero dla jeszcze kształtujących się organizmów. Skutki takiego zachowania mogą mieć wpływ na całe późniejsze życie. Dojrzewający organizm zatruwany alkoholem dużo boleśniej odczuwa skutki fizyczne i psychiczne. Alkohol u młodych ludzi powoduje zahamowanie rozwoju emocjonalnego, zaburza koncentrację, a poza tym wielokrotnie zwiększa ryzyko wypadków, chorób, stania się ofiarą przestępstwa oraz popadnięcia w konflikt z prawem. Oczywiste jest, że rezygnacja z alkoholu będzie najkorzystniejszym z wyborów. Jednakże, kiedy napoje wyskokowe spożywane były przez dłuższy okres, nagle i całkowite odstawienie lub znaczne zmniejszenie ilości niesie ze sobą wiele nieprzyjemnych, a czasem nawet niebezpiecznych objawów.

Objawy abstynencyjnego zespołu alkoholowego

Objawy alkoholowego zespołu odstawiennego można oddzielić na dwie główne kategorie:

• Łagodne zespoły (tzw. niepowikłane), do których należą: tak zwany kac, ból głowy, rozdrażnienie, wzrost ciśnienia tętniczego, złe samopoczucie, drżenie (rąk, powiek, języka), bezsenność, wymioty, nudności. Zazwyczaj występują od kilku do kilkunastu godzin od zakończenia spożycia alkoholu i ustają samoistnie,
• Zagrażające życiu (tzw. powikłane): zaburzenia świadomości, objawy psychotyczne (halucynacje, omamy, lęki, urojenia), drgawki oraz napady padaczkowe, majaczenie alkoholowe, depresja, a w efekcie śmierć. Często zdarzają się również uszkodzenia serca i wątroby, niewydolność nerek, zapalenie żołądka, krwawienia z układu pokarmowego i wiele innych. Są to czynniki bezpośrednio zagrażające życiu.

Leczenie abstynencyjnego zespołu alkoholowego

Większość przypadków zespołów niepowikłanych nie wymaga leczenia. Zalecane jest spożywanie dużej ilości wody i obserwacja nasilenia objawów. Istnieje ryzyko, że zespół niepowikłany zmieni się w powikłany i w takim przypadku niezbędna jest hospitalizacja. Powikłane zespoły odstawienne wymagają opieki medycznej, ponieważ stanowią bezpośrednie zagrożenie życia. Leczeniem zajmują się psychiatrzy, neurolodzy, a nawet interniści. Decyzja o leczeniu farmakologicznym zawsze podejmowana jest przez lekarza. Rodzaj oraz ilość leków zależna jest od rodzaju występujących objawów i stopnia ich nasilenia. Najważniejsze jest monitorowanie czynności życiowych, zapobieganie nasilania się objawów i powikłań oraz natychmiastowa pomoc.
Może się wydawać, że objawy abstynencyjnego zespołu alkoholowego zniechęcają do odstawienia alkoholu. Jednakże trzeba pamiętać, że im dłuższy okres spożywania i większa ilość wypitych trunków, tym większe zagrożenie groźnymi powikłaniami. Skutki długotrwałego, nieprzerwanego spożywania alkoholu mogą być jeszcze gorsze niż te, wynikające z jego odstawienia. Zawsze warto walczyć z uzależnieniem, a ilość instytucji wspierających pomoże wytrwać w swoim postanowieniu. Obowiązkiem dorosłych jest ochrona dzieci, wsparcie i nieustanna pomoc. Uświadamianie i przestrzeganie przed niebezpiecznym następstwami spożywania alkoholu powinno stanowić stały element edukacji nastolatków. Oby jak najmniej młodych ludzi przekonało się na sobie samych o szkodliwości tego środka.