Grooming – uwodzenie dzieci w sieci

Najpierw udaje w Internecie przypadkowego znajomego. Powoli nawiązuje relację z dzieckiem i ją wzmacnia. Dopiero z czasem wprowadza treści o charakterze seksualnym, jednocześnie nakłaniając dziecko, aby trzymało tę znajomość w sekrecie. Tak zaczynają się historie uwodzonych małoletnich przez pedofili. Grooming to szczególny rodzaj relacji tworzonej online pomiędzy osobami dorosłymi a dziećmi. Celem jest wykorzystanie seksualne nieletnich.

Od „przyjaźni” do niemoralnej propozycji

Schemat działania sprawcy na ogół dzieli się na takie etapy jak:

• przyjaźń – ta relacja tworzy się bardzo wolno, a pedofil w delikatny sposób poznaje coraz lepiej dziecko: jego zainteresowania, trudności, potrzeby itd. Mały człowiek czuje się bezpiecznie i rozumiany, gdyż sprawca kreuje się na bardzo życzliwego i miłego człowieka,
• pogłębianie relacji – z czasem ta znajomość zaczyna być coraz bardziej pogłębiana, gdyż sprawca wypytuje dziecko o dom, kłopoty, a ono czując się ważne i słuchane, chętnie zaczyna się zwierzać ze swoich problemów. Bez oporu opowiada o sobie, a pedofil zachęca je jeszcze do częstszych i dłuższych kontaktów,
• stopniowe wprowadzanie w świat seksu – pedofil analizuje sytuację, czyli wypytuje dziecko, gdzie znajduje się komputer, kto ma do niego dostęp, czasami prosi, aby skasowało rozmowy z nim. Mając obraz tego, czy ktoś jest w stanie odkryć jego działalność, przełamuje powoli barierę wstydu. Chce wiedzieć, czy dziecko się kiedyś całowało, czy ma chłopaka/dziewczynę. Zaczyna się to przeradzać w molestowanie seksualne i zadawanie coraz bardziej intymnych pytań,
• konkretna propozycja – te wszystkie działania prowadzą do tego, aby przygotować dziecko albo do spotkania w świecie rzeczywistym, albo do wykonania jakiejś określonej czynności. Może to być np. zrobienie i wysłanie nagiego zdjęcia, masturbowanie się podczas rozmowy ze sprawcą. Pedofil też cały czas przedstawia siebie w dobrym świetle, a rodziców w złym i wmawia ofierze, że ujawnienie tej znajomości sprawi, że ich „wyjątkowa przyjaźń” zostanie zniszczona.

Kto jest najbardziej narażony na grooming?

Uwodzeniu w sieci ulegają najszybciej te dzieci, które nie mają na co dzień odpowiednio zaspokojonej potrzeby ciepła i bliskości oraz akceptacji ze strony najbliższych. Często szukają pocieszenia i zrozumienia wśród rówieśników lub w internecie.

Nierzadko też najmłodsi nie zdają sobie sprawy z tego, że istnieje takie zagrożenie i że osoba po drugiej stronie ekranu może mieć złe intencje w stosunku do nich. Wierzą jej i w to, co pisze i szybko ujawniają swoje dane kontaktowe.

Problemem jest także to, że rodzice nie rozmawiają z dziećmi o niebezpieczeństwach czyhających na nie w sieci oraz nie kontrolują tego, jak korzystają one z tego, co oferuje wirtualny świat.

Jak zapobiegać?

W jaki sposób można zapobiec tego typu sytuacjom? Przede wszystkim trzeba porozmawiać z dzieckiem i powiedzieć mu, z kim może nawiązywać kontakty, a z kim nie powinno, bo są niebezpieczne w skutkach. Warto też, aby wiedziało o tym, żeby poinformować osobę dorosłą o tym, że ktoś próbował nawiązać z nim znajomość online. Powinno też wiedzieć, że cokolwiek złego wydarzy się w sieci, to najważniejsze jest to, aby również i tym podzielić się z kimś starszym.

Co na to prawo?

Do Kodeksu karnego w 2010 r. trafił nowy rodzaj przestępstwa – grooming, czyli uwodzenie przez Internet. Zgodnie z nim, kto złoży małoletniemu poniżej 15 lat za pośrednictwem systemu teleinformatycznego lub sieci telekomunikacyjnej już samą propozycję obcowania płciowego, poddania się lub wykonywania innej czynności seksualnej lub udziału w produkowaniu lub utrwalaniu treści pornograficznych i zmierza do jej realizacji, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Z kolei kto w celu zgwałcenia lub wymuszenia do poddania się innej czynności seksualnej, bądź obcowania płciowego z osobą małoletnią lub doprowadzenia jej do poddania się czynnościom seksualnym, jak również produkowania lub utrwalania treści pornograficznych, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego lub sieci telekomunikacyjnej nawiązuje kontakt z małoletnim poniżej lat 15, zmierzając, za pomocą wprowadzenia go w błąd, wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania sytuacji albo przy użyciu groźby bezprawnej, do spotkania z nim, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.