Po czym poznać, że dziecko cierpi na zaburzenia odżywiania?

W dobie Internetu, z którego dziś może korzystać dosłownie każdy, a użytkownikami urządzeń z dostępem do sieci stają się, co jest dość alarmujące, coraz młodsze osoby, musimy liczyć się z nowymi, dotąd nieznanymi rodzicom zagrożeniami. Choć o zaburzeniach odżywiania wiemy całkiem dużo, to zwykle wiążemy je raczej z nastolatkami. To błąd. Dziś zdarza się, że dotyczą one nawet dzieci, czego winy możemy doszukiwać się właśnie w braku kontroli rodziców nad czasem, który młodszy członek rodziny spędza w Internecie. Treści, którymi karmią internautów nie tylko strony internetowe, ale zwłaszcza przeróżne portale społecznościowe, w niezwykle dużym stopniu odpowiedzialne są za wytwarzanie się w świadomości młodych, chłonnych i często naiwnych osób, nierealnych oczekiwań względem siebie. Oglądanie dokładnie wyretuszowanych sylwetek modelek na fotografiach umieszczanych między innymi na Facebooku czy obserwowanie życia internetowych sław na Instagramie sprawia, że w obliczu własnego odbicia w lustrze i otaczającej nas rzeczywistości, możemy usiłować naśladować nierealne wzorce. Efekty nietrudno sobie wyobrazić.

Zaburzenia odżywiania – kogo dotyczą?

Najczęściej występujące anoreksję, bulimię, ortoreksję (obsesyjną dbałość o jakość spożywanych posiłków), ale też wszelkie inne, rzadziej spotykane zaburzenia odżywiania zalicza się do chorób psychicznych. W obecnych czasach, co zostało wyraźnie zaznaczone, nie dotyczą one tylko nastolatek i osób dorosłych – coraz częściej pacjentami ośrodków leczenia tego rodzaju schorzeń okazują się dzieci. Warto zapomnieć też o przekonaniu, że problem ten dotyka wyłącznie dziewczęta i kobiety. Na zachorowanie w stosunkowo mniejszym, ale nadal istotnym stopniu narażeni są także chłopcy, nastolatkowie i dorośli mężczyźni. Mając świadomość pojawiającego się na szeroką skalę problemu, rodzice mogą uważniej obserwować swoje dzieci i w porę zauważyć niepokojące objawy, a tym samym zachęcić je do rozpoczęcia leczenia, zanim choroba zdąży zasiać spustoszenie w – nie można o tym zapomnieć – wciąż dorastającym i intensywnie rozwijającym się organizmie.

Jak rozpoznać zaburzenia odżywiania?

Objawy, które powinny niepokoić:

• obrzydzenie do jedzenia i odmowa spożywania posiłków,
• obsesyjne obliczanie wartości energetycznej posiłków,
• podejmowanie intensywnego wysiłku fizycznego nastawionego na spalanie kalorii lub osiągnięcie określonego celu,
• kompulsywne jedzenie, np. objadanie się w sytuacjach stresowych,
• na zmianę całkowite unikanie posiłków i pochłanianie na raz bardzo dużych ilości pożywienia,
• wymuszanie wymiotów,
• rygorystyczne podejście do swojej sylwetki,
• krytyczne nastawienie do siebie i innych.

Oczywiście nie zawsze objawy te występują jednocześnie i tak samo nie zawsze muszą oznaczać poważnie zagrażające zdrowiu fizycznemu i psychicznemu zaburzenia. Podobne zachowania mogą być jedynie oznaką przejściowych problemów, których jednak również nie należy ignorować, aby nie przerodziły się w trudne do wyleczenia choroby. Szybka reakcja ze strony otoczenia oraz odpowiednie wsparcie udzielane osobie, u której podejrzewa się problemy z odżywianiem, mają ogromne znaczenie.